Πρωθυπουργέ...απάντησέ μου!

Γιώργο, 
είπα να ξεκινήσω να "γράφω" από Σεπτέμβρη. Δεν μπόρεσα όμως, Γιώργο...Με προκαλείς. Το ξέρω πως με διαβάζεις και θα στα πω χύμα, Γιώργο. Ένας προς ένα...Και θα περιμένω απάντηση Γιώργο...

Θα ήθελα βέβαια, να ήμουν κάπου εκεί τώρα ...σε διπλανό σου τραπέζι και να περιμένω τα ουζάκια μου και τα ψαράκια, μετά το πρωϊνό μου μπάνιο, αλλά φέτος Γιώργο, ανέλαβα μια ευθύνη, που θα κλείσει εμένα, τα δύο μου παιδιά και την γυναίκα μου στο σπίτι. Την ευθύνη της ενημέρωσης, της μετάδοσης των προβλημάτων του λαού μας μέσα από αυτό το blog, Γιώργο. Τις ξέχασα τις ΔΙΑΚΟΠΕΣ Γιώργο και ας μου λείψουν. Πρώτα ο πολίτης, ο άνθρωπος που έχει πρόβλημα και μετά εγώ-εμείς Γιώργο. 
Γιώργο την ώρα που ηλικιωμένοι με βαριά αναπνευστικά προβλήματα στα νοσοκομεία δεν έχουν air condition και τους πετάνε στους διαδρόμους με 40 βαθμούς κελσίου, την ώρα που άνθρωποι καθημερινά, μας καταγγέλουν πως έχουν να πληρωθούν από τον Ιανουάριο, την ώρα που οικογενειάρχες μας στέλνουν μηνύματα απελπισίας και μας προειδοποιούν πως έχουν φτάσει λίγο πριν την αυτοκτονία....ΕΣΥ τραβάς φωτογραφίες με πεταλουδίτσες;;;;;;Για να μας δείξεις ΤΙ Γιώργο; Πως έχουμε έναν "ρομαντικό" Πρωθυπουργό ή τις καλλιτεχνικές σου ανησυχίες Γιώργο;
Που είναι το ενδιαφέρον σου, Γιώργο για τους πολίτες αυτής της χώρας; Γιατί Γιώργο είσαι διακοπές και δεν κάθεσαι στο γραφείο σου να λύσεις τα προβλήματα του τόπου σου; Γι' αυτό σε ψήφισε ο λαός; Δεν καταλαβαίνεις Γιώργο πως προκαλείς το δημόσιο αίσθημα; Πως η κοινωνία βράζει; Θα σου έλειπαν ΤΟΣΟΟΟΟ Γιώργο οι 10 μέρες στο νησί; Τόσο πολύ ανάγκη τις είχες, όταν επί μήνες έχουμε τους νταβατζήδες της Τρόικας από πάνω μας και με το που έφυγαν, εκλεισες και εσύ την πόρτα και την "έκανες";;; 
Γιώργο, τουλάχιστον 2000 μηνύματα λαμβάνω καθημερινά. Σκέψου λοιπόν εκεί μέσα τι βλέπω. Τι πόνος και αγανάκτιση υπάρχει. 
Γιώργο, παρόλα αυτά σε θεωρώ έξυπνο άνθρωπο. Βάλε αν μπορείς τα πράγματα σε τάξη. Αν δεν μπορείς, πες το και πίστεψε με, θα σε συγχωρέσουν πολλοί.
Γιώργο, τα πράγματα ΕΔΩ, είναι δύσκολα. Στο νησί μπορεί να είναι καλύτερα, να υπάρχει πρόσκαιρη ανεμελιά και χαρούμενη διάθεση. Αλλά ΕΔΩ και όπου δεν υπάρχουν διακοπές τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Άνθρωποι αγχώνονται, κλαίνε, βρίζουν τη τύχη τους, πονάνε Γιώργο...
Και το γαμώτο είναι πως δεν φταίνε οι ίδιοι για την κατάντια τους...
Φιλικά 
Ένας πολίτης της Ελλάδας


http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/