Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΩΣ ΕΧΕΙ ΚΑΙ Η ΑΜΥΝΑ ΜΑΣ ΩΣ ΛΑΟΣ

Γράφει η Ολγα Γεριτσίδου

Η έκπτωση της κυβερνήσεως είναι κάτι διαπιστώσιμο από κάθε έναν που παρακολουθεί τις εξελίξεις. Η συμμορία του ΠΑΣΟΚ είναι γαντζωμένη σε αξιώματα στα οποία δεν νομιμοποιείται να είναι για τρομερά πολλούς λόγους που τους έχουμε πολλάκις αναλύσει και στους οποίους δεν θα υπεισέλθουμε σήμερα καθ’ ότι είναι ευρέως γνωστοί. Αυτό που χρήζει συζητήσεως είναι το θέατρο του παραλόγου που εκτυλίσσεται ενώπιον μας διότι ουσιαστικά είναι και η τροχοπέδη στις εξελίξεις και πιθανώς το τελευταίο ανάχωμα της παράνομης αυτής κυβέρνησης πρίν την επίσημη χρήση βίας τύπου Κερατέας για κάθε σκοπό της.

Παρουσιάζεται ο δήθεν πρωθυπουργός να κάνει δήθεν εξαγγελίες για κάποια δήθεν χώρα εντελώς εκτός πραγματικότητος και εκτός κάθε πλαισίου λογικής και νομιμότητος. Τα παραδείγματα και πάλι πολλά, από την......... δήλωση του ότι «στηρίζεται από τον Λαό» μέχρι την αστεία πλέον διαβεβαίωση του ότι έχει μετατρέψει την Ελλάδα σε ένα μοντέρνο κράτος αντί της πραγματικότητας, δηλαδή ότι είναι από τους πλέον μισητούς πολιτικούς στην Ιστορία της Ελλάδας και μας έχει μετατρέψει σε αμερικανο-αγγλική / γερμανική /ΕΚΤ αποικία τύπου Ινδίας του 19ου αιώνα με μόνα του στηρίγματα τις αγορές και τους πραιτωριανούς, των αγορών το ΔΝΤ.

Αντί λοιπόν να συμπεριφέρεται σύμφωνα με την ανωτέρω πραγματικότητα, εμφανίζονται και αυτός και η κυβέρνηση του κατά καιρούς περιχαρείς, κατά καιρούς ‘αποφασισμένοι’ να συνεχίσουν τις πράξεις που ενάντια σε κάθε λογική, πραγματικότητα και απόδειξη ( συμπεριλαμβανομένης και της κοινής γνώμης ) βαφτίζουν από βιώσιμες έως πλήρως επιτυχείς (!).

Υπάρχει σαφής σκοπιμότητα σε αυτό το θέατρο του παραλόγου που παρακολουθούμε να εντείνεται μέρα με την μέρα, με την συνδρομή και των ΜΜΕ που όμως τώρα δείχνουν σημάδια κάποιας προσπάθειας δημιουργίας ‘αποστάσεων’, για ευνόητους λόγους : κερδίζουν χρόνο, ροκανίζουν τις εβδομάδες και τους μήνες μαζεύοντας διακαώς όσα περισσότερα κεφάλαια μπορούν και κλέβοντας τον Λαό όσο περισσότερο γίνεται πρίν εξαναγκαστούν να φύγουν ακριβώς όπως οι Ναζί φεύγοντας έκαναν το παν για να ολοκληρώσουν όσες εκτελέσεις μπορούσαν και να αφήσουν πίσω τους όσο το δυνατόν περισσότερη καμένη γη.

Είναι σαφές ότι όσο και να γίνεται πλύση εγκεφάλου υπέρ του παραλόγου η λογική πάντοτε υπερτερεί φέρνοντας μαζί της και τις δράσεις και αντιδράσεις που ανταποκρίνονται στην λογική, ακριβώς όπως είναι πολύ δυνατό να πείσεις δια της αυθυποβολής ότι δεν έρχεται τσουνάμι, αυτό όμως δεν πρόκειται να κάνει το τσουνάμι να εξαφανιστεί ούτε να σε προστατέψει από την καταστροφική του ορμή όταν σε χτυπήσει.

Συμφέρει λοιπόν έχοντας αυτή την πραγματικότητα στο μυαλό μας ( δηλαδή, ότι είναι αναπόφευκτη η άμεση έκπτωση της κυβέρνησης και ο εκδιωγμός της μαζί με ό,τι αυτή αντιπροσωπεύει τουλάχιστον κατ’ όνομα ) να παρακολουθούμε πλέον την κυβερνητική προπαγάνδα από όπου και αν προέρχεται ως ελιγμούς φυγής και προετοιμασία για τους διαδόχους, διότι έτσι ο παραλογισμός στον οποίον γινόμαστε μάρτυρες ξαφνικά αποκτά λογική.

Είναι σαφές ότι δεν είναι δυνατόν να υπάρξει πολιτικό σύστημα της μεταπολίτευσης μετά την πτώση του ΠΑΣΟΚ. Ακόμα και σε ένα κατ’ όνομα κοινοβουλευτικό σύστημα η αντιμετώπιση του από τον Λαό είναι πλέον τόσο διαφορετική που η σχέση κυβερνώντων – κυβερνουμένων θα είναι εντελώς διαφορετική ( χωρίς αυτό να σημαίνει ότι εάν δεν λάβουμε τα μέτρα μας δεν θα υπάρξει η ίδια και χειρότερη διαφθορά, ολιγαρχία, πελατειακές σχέσεις, μονοπώληση της εξουσίας και της αγοράς, ανελευθερία  και κομματοκρατία κάποιου είδους ). Υπάρχει λοιπόν ανάγκη από τους νυν κυβερνητικούς να προετοιμάσουν το έδαφος αρκετά για την νέα εποχή μετά την Μεταπολίτευση ώστε η κλίκα τους και τα αφεντικά τους να έχουν ακόμα την ίδια υπεροχή και έλεγχο επί του πλούτου της Χώρας μας, των ζωών μας, των περιουσιών μας και του μέλλόντος σε κάθε περίπτωση ( π.χ. Ανθρώπινα μας Δικαιώματα όπως Ελευθερία, προστατευόμενη Εργασία, προστατευόμενη αγορά, αυτοδιάθεση, κλπ ).

Όλες λοιπόν οι κινήσεις στις οποίες επιδίδονται αυτή την στιγμή στον χρόνο που κερδίζουν ροκανίζοντας εβδομάδες και μήνες μέσω του παραλογισμού των που προβάλλουν σε εμάς είναι προς την εξασφάλιση ότι η εξουσία θα παραμείνει στα χέρια αυτών, όπως και έγινε ουσιαστικά αειθαλώς από κτίσεως του μοντέρνου Ελληνικού Κράτους αλλά ιδιαιτέρως για την δική μας περίπτωση μέσω ‘δημοκρατικών πολιτευμάτων’ από την εποχή της δολοφονίας του Γρηγορίου Λαμπράκη, της Χούντας, και τώρα της Μεταπολίτευσης.

Όπως θα εκθέσω και στα επόμενα άρθρα μου μέσω ντοκουμέντων και αδιάσειστων στοιχείων της εποχής, κάθε φορά που ο Λαός αποτελούσε πραγματική απειλή ως διεκδικητής της εξουσίας στην Ελλάδα οι συγκεκριμένες κινήσεις που και σήμερα βλέπουμε από την μεριά των κυβερνητικών λαμβανόταν για να προετοιμαστεί το έδαφος και να εξασφαλισθεί ότι η όποια ‘αλλαγή’ επερχόταν θα ήταν κάλπικη και αυτοί θα είχαν ήδη θέσεις σε αυτήν.

Όπως θα αποδείξω η οικογένεια Παπανδρέου είναι ιδιαίτερα εκπαιδευμένη σε αυτό, και αυτό που κάνει ο εγγονός δεν διαφέρει ουσιαστικά σε τίποτα από αυτό που έκανε ο παππούς και ο πατέρας και ο λόγος που τοποθετήθηκε στην εξουσία με εκλογές που αν πραγματικά τις εξετάσουμε βλέπουμε και από τα απλά στοιχεία ότι είναι το λιγότερο μη αντιπροσωπευτικές αν όχι νοθευμένες ήταν διότι είχε ήδη αποδειχτεί αδύνατο να επιτευχθεί κάτι τέτοιο από κανέναν Καραμανλή ή Μητσοτάκη με καμμία δύναμη, αν και κατέβαλαν και αυτοί φιλότιμες προσπάθειες να το πετύχουν από αρχηγική θέση. Εντέλει το μόνο που μπόρεσαν όπως πάντα ήταν να είναι η υποβοηθητική δύναμη που σπρώχνει σαν μοχλός προς το προσυμφωνηθέν αποτέλεσμα όπως είδαμε στο καλοσυγχρονισμένο τανγκό της προεκλογικής περιόδου 2009 ανάμεσα σε ΠΑΣΟΚ-ΝΔ / ΛΑ.ΟΣ., με το ΚΚΕ / ΣΥΡΙΖΑ και τις διάφορες συνιστώσες του να εκτελούν τον δικό τους ρόλο συστηματικής αποτροπής του κόσμου από μία αριστερά – clown.

Έχουμε λοιπόν την καταιγιστική τύπου blitzkrieg επίθεση των κυβερνητικών στο … ‘κατεστημένο’ ( δηλαδή, τα Ανθρώπινα Δικαιώματα ολονών εκτός των ιδίων και της φάρας τους ), κλέψιμο χρήματος, περιουσιών και εργασίας / επιχειρήσεων από τους Πολίτες στο όνομα ενός ελλείμματος και χρέους που είναι ουσιαστικά στον αέρα και ανεβαίνει ή κατεβαίνει τεχνητά και όχι φυσιολογικά με κανόνες καζίνο στην καλύτερη περίπτωση και χωρίς οποιονδήποτε νομικό έλεγχο ή συνέπεια για τους πρωτεργάτες εντός και εκτός της Χώρας.

Ταυτόχρονα με την παντελή υφαρπαγή και κλέψιμο των περιουσιών των Πολιτών με μεθόδους Κατοχής ουσιαστικά, έχουμε και την ονομαστική υποδούλωση της Χώρας σε άγνωστης ταυτότητος πιστωτές.

Αυτή όμως η υποδούλωση δεν αποτελεί εξασφάλιση για τους κυβερνώντες και την κλίκα τους καθ’ ότι η επαναφορά της νομιμότητος από την συνταγματική εκτροπή θα ακυρώσει στην ολότητα της μία ονομαστική υποδούλωση όπως αυτή μέσω Μνημονίου στο ΔΝΤ και την ΕΚΤ. Χρειάζεται λοιπόν πρίν φύγουν να διπλο- και τριπλο-εξασφαλίσουν τους ομοίους τους ( νυν ανώνυμους αλλά στο μέλλον επώνυμους και θα το δούμε ) ώστε στην νέα κατόπιν επαναφοράς της νομιμότητος και άρα ανεξαρτησίας της Ελλάδας εποχή θα έχουν νομικού τύπου ερείσματα και πατήματα διατήρησης του ελέγχου των σε κάθε κλειδί της υποδομής και του πλούτου της Χώρας : την σχέση πώλησης – αγοράς.

Στην διάρκεια της Κατοχής πολλές από τις οικογένειες των κυβερνώντων αμείφθηκαν ή δέχτηκαν περιουσίες Ελληνοεβραίων και άλλων Πολιτών ( αριστερών ή σε κάθε περίπτωση αντιναζιστών ) τις οποίες και πούλησαν σε τρίτους με νομιμοφανή πωλητήρια τα οποία βέβαια ήταν παράνομα αφού οι περιουσίες αυτές ήταν προϊόν κλοπής και εγκλήματος. Με την απελευθέρωση και στα επόμενα χρόνια οι αγοραστές των περιουσιών αυτών αρνήθηκαν να επιστρέψουν τις περιουσίες σε όσους επιβιώσαντες επέστρεψαν και τα ζήτησαν ισχυριζόμενοι ότι αυτοί είχαν νομίμως αγοράσει τις περιουσίες αυτές και άρα δεν τις επέστρεφαν.  Αλλά και σε επίπεδο διακρατικό συνέβη το ίδιο όπως π.χ. το κατοχικό δάνειο της Ελλάδας προς την Γερμανία.

Η αυτή στρατηγική αποπειράται να εφαρμοστεί στο σύνολο της περιουσίας του Κράτους μας, στο σύνολο του ορισμού του Ελληνικού μας Κράτους από άποψη υποδομών και εξασφάλισης παροχών που αλλιώς μπορούν να μας θέσουν ανά πάσα στιγμή σε καθεστώς ομηρίας ( π.χ. η δυνατότητα ελέγχου από ιδιώτες ρεύματος και νερού καθώς και επικοινωνιών ). Για αυτό καίγονται να πουλήσουν ( βλέπε ‘αποκρατικοποιήσεις’, ‘αξιοποίηση’ ) την περιουσία μας ώστε να μην μπορεί το Κράτος να την ελέγξει, και μάλιστα προετοιμάζουν το έδαφος ώστε η τιμή της αγοράς του Κράτους μας να είναι εξευτελιστικά ευτελής, κυριολεκτικά έναντι πινακίου φακής ( για αυτό μέσω δήθεν επικρίσεων προς την κυβέρνηση ο κάθε Τράγκας και Πρετεντέρης ωρύεται ότι το σύνολο των κρατικών υποδομών δεν αξίζει ούτε 50 δις ακόμα και αν πουληθεί πολλές φορές (!) ).

Για αυτό όλοι έχουν πρώτη τους προτεραιότητα το ξεπούλημα μας όσο διαρκεί η Κατοχική κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ ( αλλά και με μία ρεζέρβα ροκανίσματος και άλλου χρόνου με μία κυβέρνηση Σαμαρά – Καρατζαφέρη  αμέσως μετά έστω και για λίγο ), διότι όταν επέλθει η αναπόφευκτη απελευθέρωση μας οι νυν ανώνυμοι και μελλοντικά επώνυμοι αγοραστές θα κραδαίνουν τα πωλητήρια τους και θα αρνούνται να μας επιστρέψουν την περιουσία μας, τις υποδομές μας, τις επικοινωνίες μας, το φώς και το νερό μας σε επίπεδο παροχών και μόνο, πόσο μάλλον σε επίπεδο ελέγχου.

Ένα νομικό καθεστώς που στηρίζεται στην παρανομία κρίνεται παράνομο στα διεθνή δικαστήρια, όμως αυτό απαιτεί χρόνο, χρήμα, Πατριώτες και σωστή νομική εκπροσώπηση. Αφού μπορούμε να το αποφύγουμε αυτή την στιγμή δεν υπάρχει λόγος να το αφήσουμε να επέλθει μαζί με όλη την ταλαιπωρία που συνεπάγεται.

Και φτάνουμε στο δια ταύτα : τι κάνουμε ;

Σταματάμε να ακούμε τον παραλογισμό που κερδίζει χρόνο στους προδότες και δοσίλογους.

Σταματάμε να ανταποκρινόμαστε στην διχόνοια που μας σπέρνουν ( Δ.Υ. εναντίων Ι.Δ., Λιόσια εναντίον Κερατέας, Μισθωτοί εναντίον Ελευθέρων Επαγγελματιών, Ιατροί εναντίον Ασφαλισμένων, κλπ ).

Συνειδητοποιούμε ότι μαζί με την επαναφορά της ανεξαρτησίας μας θα επαναφέρουμε και την νομιμότητα το οποίο σημαίνει ότι κάθε παρανομία ( αλλά αρχίζοντας από το κεφάλι, τους μεγάλους και όχι τους μικρούς ) θα εντοπισθεί και για πρώτη φορά αντιμετωπισθεί σύμφωνα με τον κοινό νόμο που ισχύει για όλους μας. Έως τότε όλοι είμαστε αδικημένοι και όλοι πρέπει να εργαστούμε εναντίον αυτών που μας διασπούν και ουσιαστικά με τις διατάξεις τους και την ανομία τους μας κάνουν να εχθρευόμαστε η μία ομάδα την άλλη.

Οι κυβερνητικοί και οι όμοιοι τους έχουν συνοχή και κοινό μέτωπο ενάντια σε εμάς και ο Κατοχικός πρωθυπουργεύων μας είπε ότι όσο αντιστεκόμαστε τόσο περισσότερο πεισμώνουν και ενώνονται ( βεβαίως γίνονται το ίδιο θρασείς και ασύδοτοι και όταν δεν αντιστεκόμαστε Ιστορικά ).

Έχει έρθει η στιγμή να αποκτήσουμε και εμείς την ίδια συνοχή και να σταματήσουμε να ορίζουμε τις σχέσεις μας με τον τρόπο που μας ορίζουν αυτοί : να χωριζόμαστε σε κόμματα, να χωριζόμαστε σε ομάδες, να  χωριζόμαστε συνδικαλιστικά και γενικώς να χωριζόμαστε.

Πρέπει να είμαστε ενωμένοι και να εμποδίσουμε την πώληση του Κράτους μας αλλά ουσιαστικά και των εαυτών μας ( βλέπε ελαστική εργασία και τιμωρία της αυτοαπασχόλησης / ελευθέρου επαγγέλματος ), να φτύσουμε τις προπαγανδιστικές καραμέλες για το τι δεν γίνεται και ιδιαιτέρως τί είναι μονόδρομος και να πετάξουμε το σύνολο αυτών των επιδόξων δικτατορίσκων εκτός Ελλάδος.

Τα υπόλοιπα έχουμε ήδη την οργάνωση και το πλαίσιο για να τα βρούμε μεταξύ μας, όπως θα εκθέσω στα επόμενα άρθρα μου.


http://kafeneio-gr.blogspot.com