Σάββατο 12 Μαρτίου 2011

Οι Ιρλανδοί αντιστάθηκαν στη Μέρκελ ενώ εμείς... είχαμε τον Γιώργο!


Η φράση της Γερμανίδας Καγκελαρίου, μετά το τέλος της χθεσινής Συνόδου Κορυφής, ότι όλα στη ζωή είναι "δούνε και λαβείν", αποδεικνύει έμπρακτα το πως λειτουργεί και σκέφτεται η Άγκελα Μέρκελ.
"Θέλετε βοήθεια;" ρώτησε τον Γιώργο Παπανδρέου.
"Ξεκινήστε τις αποκρατικοποιήσεις. Δεν με νοιάζει αν θα το πείτε αξιοποίηση, ξεπούλημα, ενοικίαση ή όπως αλλιώς θέλετε εσείς. Απλά ξεκινήστε να μας χαρίζετε ό,τι έχετε και δεν έχετε".
Και ο ΓΑΠ υπάκουσε.
Τζάμπα ξύπνησε άγρια χαράματα τον... Γιώργο Πεταλωτή, μετά τη συνέντευξη των Τροϊκανών, για να μας πείσει ότι δεν εκχωρούμε την κρατική κινητή και ακίνητη περιουσία μας στο ΔΝΤ και τους άλλους δανειστές μας.
"Αφού ο εκβιασμός μου έπιασε τόπο με τους μπουνταλάδες τους Έλληνες", σκέφτηκε η Μέρκελ, "δεν προτείνω βοήθεια και στους Ιρλανδούς με τον όρο ότι θα αλλάξουν τον τρόπο φορολόγησης των επιχειρήσεων;".
Μόνο που ο νέος πρωθυπουργός της Ιρλανδίας αποδείχτηκε πιο... μάγκας από τον δικό μας και είπε "όχι" στις προτάσεις του Βερολίνου τολμώντας να υψώσει το ανάστημα του.
Αυτή ήταν η μεγάλη διαφορά χθες το βράδυ!

Σχόλιο ιστολογίου: Αυτή ήταν και είναι η μόνιμη διαφορά της Ελληνικής πολιτικής ηγεσίας με τις υπόλοιπες ηγεσίες του... πλανήτη. Χωρίς αυτοσεβασμό, χωρίς ηθικές αναστολές, χωρίς εθνική υπόσταση, άγεται και φέρεται σε προτάσεις εκείνων που θέλουν να αρπάξουν από την Ελλάδα. Η έννοια αλληλεγγύη δεν υφίσταται στην Ευρώπη, αλλά ο Γιώργος Παπανδρέου και η παρέα του δεν θέλουν και δεν έχουν κατανοήσει τα αυτονόητα και την πραγματικότητα. Μάλιστα, αυτή η μη κατανόηση του περιβάλλοντος πολιτικο-οικονομικού Ευρωπαϊκού χώρου, αγγίζει ορατά πλέον τα όρια της σκοπιμότητας.
Το ζητούμενο, για εμάς τους Έλληνες πολίτες που καλούμαστε να πληρώνουμε την ενδοτικότητα των πολιτικών μας, είναι να κατανοήσουμε τον βαθμό επικινδυνότητας της πολιτικής τους απραξίας ή ανεπάρκειας. Καλά κάνει η κυρία Μέρκελ και ο κάθε Νταβούτογλου, να ζητάνε από κάποιους που δεν προτίθενται να αγωνιστούν, δεν έχουν την διάθεση να αγωνιστούν (πραγματικά) και δεν προσδοκούν να εκπροσωπήσουν τα συμφέροντα της χώρας και των πολιτών της, μεταβάλλοντας αυτόματα ένα κράτος σε χώρο προς πώληση και τους πολίτες του ανθρώπινο υλικό προς... "κατανάλωση".
Η "πτώχευση" που κάποιοι έσειαν πάνω από τα κεφάλια μας εδώ και έναν περίπου χρόνο, αποδείχτηκε ικανό ναρκωτικό και άριστη μέθοδος τρομοκράτησης ενός ολόκληρου λαού. Δυστυχώς, η "πτώχευση" επήλθε τη στιγμή που ανεχθήκαμε να μας εκπροσωπεί σε θέματα (εθνικά και οικονομικά) μείζονος σημασίας, μία πολιτική ηγεσία που δεν είχε ούτε την εντολή να κάνει κάτι τέτοιο, αλλά και που δεν φρόντισε να μας ενημερώσει για τα πραγματικά διακυβεύματα του μέλλοντος. Η "πτώχευση" αποτελεί παράγωγο του νεο-ραγιαδισμού που εμφύσησαν επί σειρά δεκαετών οι επαείοντες του είδους (βλ. πολιτικούς, ΜΜΕ).
Όμως, ακόμη και σήμερα, ως πολίτες της χώρας, αποτελούμε την πραγματική και μόνιμη εξουσία. Και αυτή την εξουσία μας πρέπει, επιτέλους, να την εφαρμόσουμε κατά εκείνων που με χαρακτηριστική ευκολία καταχράστηκαν της εμπιστοσύνης μας και παραδίδουν "γη και ύδωρ", προκειμένου να αποπληρωθούν τα ανομήματά τους...
Εύγε, άθλιε Έλληνα!
Κατέληξες ραγιάς και παρέδωσες το σήμερα το δικό σου, το αύριο των παιδιών σου και το χθες των γονιών σου, βορά στις ορέξεις των σύγχρονων εφιαλτών σου...
Εύγε, μικρέ και άβουλε Έλληνα!
Σε λίγες ημέρες θα είσαι και πάλι υπόδουλος, ντροπή της μνήμης των νεκρών σου, σίχαμα και τιποτένιο ανάξιο απομεινάρι μεγάλων και άξιων ανδρών και γυναικών...
Εύγε, ανόητε Έλληνα!
Που από σήμερα, μήτε ο τάφος σου -που κάποτε θα σε δεχθεί-, δεν θα σου ανήκει...
Κωνσταντίνος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου