Η επιχειρούμενη προσέγγιση τής δωσίλογης χουντοκυβέρνησης στούς κοινοβουλευτικούς (συν)εταίρους της, προκειμένου να επιτύχει συναίνεση, συνυπευθυνότητα και συνενοχή στον προδιαγεγραμμένο μνημονιακό «μονόδρομο», δεν αποτελεί απλώς μια συγκαλυμμένη ομολογία -τής εξ ίσου προδιαγεγραμμένης- αποτυχίας της.
Οι επιχειρούμενες απόπειρες για στήσιμο «οικουμενικής» κυβέρνησης έχουν φυσικά σαν στόχο την ενοποίηση των πολιτικών διαχειριστών τής εξουσίας εμπρός στον -αργά αλλά σταθερά- αυξανόμενο κίνδυνο κοινωνικής έκρηξης. Μέσα από αυτή την απλοϊκή (αλλά δοκιμασμένη) εξουσιαστική τακτική θα επιχειρηθεί η απόσπαση συναίνεσης τών ψηφοφόρων των αντιστοίχων πολιτικάντηδων, για την απρόσκοπτη συνέχιση τού, σπαρμένου με θηριωδίες, μνημονιακού «μονόδρομου».
Αλλά η ενοποίηση τής εξουσίας στο ανώτερο επίπεδο δεν σημαίνει αυτόματη ενοποίηση των ψηφοφόρων ποιμνίων στο κατώτερο επίπεδο. Για την ολοκληρωτική απόσπαση τής συναίνεσης των τελευταίων θα επιστρατευτούν πολλά επικοινωνιακά και δημοσιογραφικά κολπάκια με κυριότερο εκείνο τής «τρομοκρατίας»: γιατί, αν αυτό, που ενώνει το κοινωνικό ποίμνιο με τους ιδιοκτήτες του είναι η επικοινωνιακή επινόηση φανταστικών κινδύνων, τότε πρέπει να θεωρείται βέβαιο, ότι ο «κίνδυνος» τής «τρομοκρατίας» θα κληθεί για άλλη μια φορά να δώσει τη γνωστή (προ)σκηνοθετημένη παράστασή του. |
Επομένως, στους επόμενους μήνες θα πρέπει να αναμένουμε, ότι οι (καταγέλαστες και απολύτως προβλέψιμες) μυστικές «υπηρεσίες» τού τριτοκοσμικού ρωμέικου προτεκτοράτου, ως τμήμα του κρατικού κατασταλτικού μηχανισμού, θα έχουν πολλή δουλειά.
* * *
Και δεν μπορούμε παρά να θυμηθούμε την περίφημη ρήση τού θεωρητικού τής τρομοκρατίας Τζανφράνκο Σανγκουινέτι (βλ. Περί τής τρομοκρατίας και τού κράτους), ότι «όταν η αστυνομία κάνει πολιτική, ακολουθεί πάντα μια πλήρης κατάρρευση».
Καλώς να ορίσει, λοιπόν.
Θεόδωρος Λαμπρόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου