Κυριακή 13 Μαρτίου 2011

Η Τρόικα σπρώχνει τον Γ. Παπανδρέου σε εκλογές κι αυτός ψάχνει συνενόχους


Του Οδυσσέα Αρβανίτη
Αν μία εικόνα είναι χίλιες λέξεις η εικόνα του πρωθυπουργού κ. Γιώργου Παπανδρέου στις δηλώσεις που έκανε μετά την συνάντησή του με τον κ. Σαρκοζί αλλά και στο πλαίσιο της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ στις Βρυξέλλες δείχνουν την δεινή θέση στην οποία έχει περιέλθει.
Ο πρωθυπουργός ο οποίος υφίσταται τα επίχειρα των πράξεών του εκλιπαρεί στο εξωτερικό ενώ αναζητεί συνενόχους στο εσωτερικό για να μοιραστεί το βάρος του μνημονίου.
Το τελευταίο διάστημα ο κ. Παπανδρέου χάνει το έδαφος κάτω από τα πόδια του καθώς η πολιτική του μνημονίου δεν αποδίδει ούτε τα προβλεπόμενα ενώ η διαχειριστική του ικανότητα αμφισβητείται και από τους μέχρι πρότινος συμμάχους του της Τρόικας. Σύμφωνα με πληροφορίες η Τρόικα με non paper αμφισβητεί την δυνατότητα του κ. Παπανδρέου να προωθήσει στο εσωτερικό της χώρας τις απαραίτητες κατά την άποψή της μεταρρυθμίσεις για να αντιμετωπισθεί η οικονομική κρίση. Υπ΄ αυτή την έννοια του ασκούν πίεση για να βρει πολιτικές συμμαχίες και κοινωνική ανοχή προκειμένου να εφαρμόσει τα μέτρα που έχει πάρει και να επιβάλλει επιπλέον μέτρα πάντα στην κατεύθυνση των ιδιωτικοποιήσεων, της αποδιάρθρωσης και της εκποίησης της περιουσίας του δημοσίου και των μέχρι τώρα κερδοφόρων ΔΕΚΟ. Είναι δε ανησυχητικό ότι η ΝΔ έχει εισέλθει σε αυτή τη συζήτηση έστω μιλώντας για «αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας». Για τους Τροικανούς εκποίηση ή αξιοποίηση είναι λεπτομέρεια που μπορεί να χαθεί στη μετάφραση.  Κύκλοι του ΠΑΣΟΚ πάντως εκτιμούν ότι η Τρόικα εμμέσως πιέζει για εκλογές αφού είναι ο μόνος τρόπος για να προκύψει συναίνεση των πολιτικών δυνάμεων την επομένη και η οποία κυβέρνηση να έχει την ανοχή της κοινωνίας για την συνέχιση της ίδιας επονείδιστης πολιτικής.
 Φήμες για “σαρωτικό ανασχηματισμό” σε περιβάλλον αλληλοφαγώματος
 Η διαχειριστική ικανότητα όμως του κ. Παπανδρέου αμφισβητείται και στο εσωτερικό σε δύο επίπεδα. Από την κοινωνία και τους παράγοντες της αγοράς που διαπιστώνουν ότι η οικονομία του μνημονίου επιδεινώνει την κρίση αντί να δίνει διέξοδο. Το μαρτυρούν αυτό η αύξηση της ανεργίας, η μείωση της οικονομικής δραστηριότητας, ο υψηλός πληθωρισμός, τα μειωμένα έσοδα και η αδυναμία να περιορίσει τις δημόσιες δαπάνες. Αμφισβητείται όμως και από το εσωτερικό του κόμματός του όπου έχουν αρχίσει να δίνουν μάχες οι κορυφαίοι υπουργοί και οι δελφίνοι. Ο κ. Παπακωνσταντίνου είναι στο στόχαστρο σχεδόν όλων των συναδέλφων του με πολλούς από τους οποίους ούτε καν μιλά και οι οποίοι σε κάθε ευκαιρία τον «καρφώνουν». Ο κ. Παπακωνσταντίνου θεωρείται από όλους καμένο χαρτί και ένας από τους παράγοντες που αναγκάζουν τον πρωθυπουργό να προχωρήσει σε ανασχηματισμό αν δεν κάνει πρόωρες εκλογές που είναι και το πιθανότερο. Πιο χαρακτηριστική όμως είναι η αντιπαράθεση που ξέσπασε με αφορμή το θέμα των μεταναστών μεταξύ του έχοντος υψηλές φιλοδοξίες πρώτου τη τάξη υπουργού κ. Γιάννη Ραγκούση και του πρώτου τη τάξη δελφίνου  κ. Ευάγγελου Βενιζέλου. Με έναν επιδέξιο ελιγμό αντιστρόφως ανάλογο του φυσικού του όγκου ο κ. Βενιζέλος έσπρωξε τον κ. Ραγκούση σε έναν εξευτελιστικό συμβιβασμό με τους μετανάστες της Υπατίας και τους «αλληλέγγυους». Είναι αμφίβολο αν ο κ. Ραγκούσης συνέλθει μετά την πολιτική ήττα που υπέστη στα μάτια της αγανακτισμένης κοινωνίας. Είναι όπως προφανές ότι ο κ. Βενιζέλος βρήκε ευκαιρία για να ξεφορτωθεί έναν ανταγωνιστή και να κερδίσει πόντους. Ενδεικτικά της ουσιαστικής αμφισβήτησης του κ. Παπανδρέου είναι και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η συνεργάτιδά του κ. Τίνα Μπιρμπίλη για να περάσει μία πράσινη ρύθμιση από αυτές που κάποτε έκανε σημαία του ο πρωθυπουργός. Αν βάλλει κανείς και την απαξίωση του κ. Χάρη Παμπούκη από τα συνεχή φιάσκο –Αστακός, Ελληνικό κλπ- είναι εμφανές ότι η φρουρά και οι ασπίδες του κ. Παπανδρέου έχουν καταρρεύσει. Μέσα από το αυτό το πρίσμα όμως έχουν αποτύχει οι βασικές επιλογές του κ. Παπανδρέου και σε πολιτικές αλλά και σε πρόσωπα.  Ήδη κυκλοφορούν πληροφορίες στα κυβερνητικά παρασκήνια για σαρωτικό ανασχηματισμό και επαναφορά σε καίριες θέσεις παπανδρεικών και σημιτικών πρώην υπουργών που μέχρι τώρα ήταν παροπλισμένοι ή ακόμη και αλλαγή φρουράς στο Μέγαρο Μαξίμου.
 Ανοικτή η αναδιάρθρωση του χρέους
 ετά το non paper της Τρόικας όμως είναι αμφίβολο αν ακόμη και ένας σαρωτικός ανασχηματισμός είναι αρκετός για τον κ. Παπανδρέου. Η εκτίμηση που υπάρχει είναι ότι η Τρόικα τον πιέζει να αποσπάσει συναίνεση από την κοινωνία και τον πολιτικό κόσμο κάτι όμως που με δεδομένο τον συσχετισμό δυνάμεων και τις τοποθετήσεις των κομμάτων μεταφράζεται σε πρόωρες εκλογές. Στην ίδια κατεύθυνση οδηγεί και το αποτέλεσμα της Συνόδου Κορυφής. Οι Ευρωπαίοι έδωσαν στον κ. Παπανδρέου την επιμήκυνση στην αποπληρωμή του χρέους των 110 δις και τη μείωση του επιτοκίου. Τα δύο αυτά μπορεί να τα χρησιμοποιήσει επικοινωνιακά ο κ. Παπανδρέου στο εσωτερικό της χώρα αλλά δεν λύνουν το πρόβλημα με την έννοια ότι δεν δίνουν προοπτική εξόδου από την κρίση. Αντίθετα αφήνουν ανοικτή την αναδιάρθρωση του χρέους με μακροχρόνια σκληρή λιτότητα. Στην κατεύθυνση των πρόωρων εκλογών συντείνει και το αίτημα της Τρόικας για δεσμεύσεις που θα αφορούν την επόμενη κοινοβουλευτική περίοδο. Ίσως γι αυτό τις τελευταίες ημέρες τα υψηλά κλιμάκια της λεωφόρου Συγγρού εμφανίζονται αμήχανα. Προφανώς το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα προτιμούσε ο κ. Παπανδρέου να πιει μόνος του το πικρό ποτήρι μέχρι το τέλος πριν κληθεί να αναλάβει…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου